در آیین پیشواز از «نو دانشجویان» دانشگاه اصفهان چه گذشت؟
تاریخ انتشار: ۲۴ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۸۹۴۹۳۲
ایسنا/اصفهان زهرا یکی از «نو دانشجویان» دانشگاه اصفهان میگفت: که یکی از اساتیدش در سر کلاس درس میگفته «درس را اگر برای پول درآوردن میخوانید اشتباه میکنید و اگر چنین است بهتر که این نوع درس خواندن را رها کنید».
بعد از ظهر یکشنبه، ۲۳ مهرماه، آیین پیشواز از «نو دانشجویان دانشگاه اصفهان» در دانشگاه اصفهان برگزار شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در محل برگزاری این رویداد، جهاد دانشگاهی واحد اصفهان غرفهای برپا کرده بود و مدیران و کارشناسان بخشهای مختلف آن از جمله سازمان دانشجویان، خبرگزاریهای ایسنا و ایکنا، مرکز افکار سنجی ایسپا، کتابفروشی و انتشارات، مراکز آموزشی و آزمایشگاه تشخیص طبی و معاونت پژوهشی و ...، نو دانشجویان را با برنامهها و فعالیتهای خود آشنا و از دانشجویان جدیدالورود و خانوادههای آنان برای عضویت در بخشهای مختلف این نهاد علمی، فرهنگی، آموزشی و پژوهشی دعوت میکردند.
دیگر تشکلهای دانشجویی نیز غرفههایی را بر پا کرده بودند و نو دانشجویان را با انجمنها و فعالیتهای خود آشنا میکردند. برخی از دانشجویان از غرفهها استقبال میکردند و با کنجکاوی از افراد راهنما در غرفهها سوال میکردند و بعضی دیگر فارغ از هر پرسش و پاسخی میگذشتند و به داخل سالن وارد میشدند. سالن شلوغ بود و طنین یک موسیقی شاد در فضا پیچیده بود…
با دختر جوانی به نام مائده آشنا شدم، از شهر سیرجان به دانشگاه اصفهان آمده بود، او خود تصمیم گرفته بود که برای تحصیل به اصفهان بیاید و با این تصمیم به شکلی، از دایره امن و راحتی خود در زندگی، خارج شده بود تا زیستن در شهر و فرهنگی جدید را تجربه کند، میگفت خوابگاهی هستم و میخواهم استقلال از خانوادهام را تجربه کنم.
مائده با سن کمی که داشت با مفهوم «انتخاب» به خوبی آشنا بود و پی برده بود که زندگی در خوابگاه، خود یک دانشگاه است و قرار است در این دانشگاه، در زمان آسودگی و بحران، زندگی کردن در جوار دیگران را بیاموزد.
در این آیین، جامعه اسلامی دانشجویان، تابلویی را با عنوان «امروز ۲۳ مهرماه ۱۴۰۱ به خودم قول میدهم که بعد از فارغ التحصیلی:» طراحی کرده بود و نو دانشجویان میتوانستند قولی که به خود میدهند را بر روی آن یادداشت کنند. جمعیت زیادی از نودانشجویان در مقابل این تابلو به چشم میخورد، انگار که آنها با این تابوی سفید ارتباط خوبی گرفته بودند و به آن مانند یک تریبون آزاد نگاه میکردند که میتوانستند نظراتشان را آزادانه ابراز کنند. دانشجویان از قولها و قرارهایشان مینوشتند، اگر چه با نوشتاری طنز آلود، اما واقعی!
یکی نوشته بود: قول میدهم که هیچ وقت فارغالتحصیل نشوم!
دختری خیلی سریع نوشت: فقط اپلای
دیگری گفته بود: ازدواج میکنم
و پسری را دیدم که در گوشهای از تابلو نوشت: میخواهم به کشورم خدمت کنم
داشتم یادداشتها را میخواندم که با دانشجویی به نام میلاد آشنا شدم، میلاد کارشناسی ارشد نانو مواد میخواند و از اطراف اصفهان به دانشگاه میآمد، تعریف میکرد که هر روز با موتورش بیش از ۱۳۰ کیلومتر را طی میکند تا شب را در کنار خانواده و مادرش باشد. میگفت: هیچ چیز در دنیا برای من باارزشتر از این نیست که هر شب صورت مادرم را ببینم. به او گفتم با وجود کار، کلاس و بودن هر روزه در مسیر چطور فرصت میکنی درس بخوانی؟ در جوابم گفت: به درسهایم میرسم، آدمهایی که کمتر کار میکنند، زمان کمتری هم دارند.
وارد سالنی شدم که در آنجا جشن برپا بود، جمعیت دانشجویان دختر بیش از دو برابر دانشجویان پسر بود. آهنگی شاد در حال اجرا بود و دانشجویان در حال همخوانی با خواننده بودند، چشمها پر از شوق و چهرهها سرشار از نشاط بود.
در سالن در کنار دانشجویی به نام زهرا نشستم، برگهای دستش بود که توجهم را به خود جلب کرد، با خط خوش بر روی آن برگه نوشته بودند: "هر آنچه که در جستن آنی، آنی"
فهمیدم این برگه به طور تصادفی در این سالن بزرگ به دست زهرا رسیده، همین مصرع مولانا سرآغازی شد برای دوستی و آشنایی من با زهرا، دختری نجیب و صمیمی که فلسفه غرب میخواند و فیلسوف مورد علاقهاش، سقراط بود.
زهرا از خودش تعریف کرد و میگفت میخواهم از نظر علمی رشد پیدا کنم و جایگاه خودم را پیدا کنم. بعد از چند دقیقه سکوت ادامه داد: «احساس کردم رشته فلسفه پتانسیل بیشتری برای رشد کردن انسان دارد و میخواهم اگر در زندگی حرفی زدم با استدلال باشد و بدون دلیل و منطق صحبتی را نپذیرم. میخواهم با تحصیل در این رشته کیفیت زندگیام را هم ارتقاء دهم و انسان وار زندگی کنم و تنها از روی غریزه زندگی نکنم.»
او میگفت که یکی از اساتیدش در سر کلاس درس میگفته: «درس را اگر برای پول درآوردن میخواند اشتباه میکنید و اگر چنین است بهتر که این نوع درس خواندن را رها کنید.»
زهرا بسیار جوان بود و شنیدن چنین صحبتهایی از دختری که تازه به دانشگاه وارد شده، برایم نشانی از امید بود. به یاد دارم که در آخر گفت: «میخواهم زندگی ارزشمندی داشته باشم.»
زهرا، میلاد و مائدههای بسیاری به جشن آمده بودند و هر یک افکار، ایدهها و طرحهای خود را در زندگی داشتند؛ یکی با اختیار خودش زندگی خوابگاهی را انتخاب کرده بود و میخواست استقلال از خانواده را تجربه کند و یکی دیگر حاضر بود هر روز کیلومترها مسافت را طی کند تا شب در کنار خانوادهاش باشد. یکی میگفت میخواهد بماند و کشورش را آباد کند و یکی دیگر میگفت فقط به دانشگاه آمدهام تا بعد از آن اپلای کنم و بروم، آنچه که من از کلام و در چهره این دانشجویان دیدم، به وضوح با پاکی آمیخته بود و در جایی با امید پیوند داشت. من به نیروی درستی و جوانی ایمان دارم و یقین دارم روزی فرا میرسد که امید بر ناامیدی، نیکی بر زشتی و مهر بر بیمهری سبقت میگیرد و تمام دانشجویان این کشور نه به قصد رفتن، بلکه تنها قصد ماندن و ساختن وطنشان «ایران» به دانشگاهها وارد میشوند.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: استانی علمی و آموزشی استانی علمی دانشگاهی نودانشجویان مراسم نو دانشجویان دانشگاه اصفهان استانی اجتماعی استانی اقتصادی استانی شهرستانها استانی فرهنگی و هنری استانی ورزشی استانی سیاسی استانی علمی و آموزشی زنجان استانی اجتماعی استانی اقتصادی استانی شهرستانها استانی فرهنگی و هنری دانشگاه اصفهان نو دانشجویان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۸۹۴۹۳۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
طهرانچی: دانشگاه آزاد اسلامی به دنبال کنشگری فعال در عرصه تعلیم و تربیت است
به گزارش گروه آموزش و دانشگاه خبرگزاری علم و فناوری آنا، مراسم بزرگداشت روز معلم با حضور دکتر محمدمهدی طهرانچی رئیس دانشگاه آزاد اسلامی، عنایتالله ملکی تبار رئیس مرکز حوزه ریاست و روابط عمومی، محمدعلی نادی معاون علوم تربیتی و مهارتی، پیام نجفی رئیس دانشگاه آزاد اسلامی استان اصفهان و جمعی از معلمان و مدیران مدارس سمای این دانشگاه در دانشگاه آزاد اصفهان برگزار شد.
طهرانچی در این مراسم با تبریک روز معلم گفت: خداوند اولین معلم عالم است و بعد از او انبیا به این جایگاه رفیع رسیدند و سپس معلمی از حکما و بزرگان به ما ارث رسیده است. این روز بزرگ را پاس میداریم و به همه معلمان مدارس سما و اساتید دانشگاه آزاد اسلامی تبریک میگوییم.
رئیس دانشگاه آزاد اسلامی با اشاره به موضوع «دانشگاه، مدرسه ـ تحولات اجتماعی فناورانه و تعلیم و تربیت» اظهار کرد: این روزها اتفاقات جدی در دانشگاه آزاد اسلامی در حال انجام است، تا پیش از این مدرسه و دانشگاه دو خط جدا از هم بودند، اما امروز این دو خط در دانشگاه آزاد اسلامی به هم رسیده و قرار است در هم تنیده شده تا در مقابل تحولات اجتماعی فناورانه نقش آفرینی کند. در این راستا به این نتیجه رسیدهایم که اگر مدرسهای بیپشتوانه و دانشگاهی بیعرصه داشته باشیم، در نظام تعلیم و تربیت جایگاهی نخواهیم داشت.
وی با اشاره به تأثیرات فضای مجازی در تحولات اجتماعی خاطرنشان کرد: فضای مجازی سالها در زندگی همه ما ظاهر شده، اما با آمدن کرونا و طی دو سال فضای مجازی همه شئون آموزشی ما را فراگیر گرفت. این که کرونا اتفاق یا مهندسی شده بود را نمیدانیم، اما میدانیم که فضای مجازی قبل و بعد از کرونا نقش آفرینی متفاوتی در زندگی ما ایجاد کرد. کرونا باعث شده مسیری که باید سالها طول میکشید تا به سرانجام برسد، به یکباره وارد زندگی ما شود. البته فقط در مورد فضای مجازی اینچنین نبود، بلکه آزمایش و تستهای داروها و واکسنهای نوین که در حالت عادی مراحل آن ۱۵ سال طول میکشید، در ایام کرونا به یکباره مجوز گرفت تا از استانداردهای پزشکی عبور کند و در زندگی ما وارد شود، به همین دلیل کرونا فضای جدید برای تست و آزمایش ابزارها و فناوریهای بشر به وجود آورد.
طهرانچی ادامه داد: غربیها سالهای زیادی بود که میخواستند بگویند میتوانیم در فضای مجازی زندگی مطلق داشته باشیم، اما ارتباطات انسانی مانع این جریان بود و اجازه نمیداد، اما کرونا باعث شد تا فضایی به وجود آید که فرزندان از طریق فضای مجازی با پدر و مادر خود دیدار و گفتگو کنند و مردم از هم فراری بودند، در این فضا حاکمیت فضای مجازی وارد زندگیها شد، علاوه بر این نظام رسمی آموزش و پرورش نیز پذیرفت تا دانش آموزان به این فضا کوچ کنند، به همین دلیل عصر معاصر را میتوان به دوره قبل و بعد از کرونا تقسیم کرد.
رئیس دانشگاه آزاد اسلامی با بیان اینکه در مقابله با تحولات اجتماعی فناورانه جهان سه رویکرد میتوان داشت، افزود: برخی در مقابله با تحولات اهل توقف هستند و به هیچ وجه آن را در زندگی خود راه نمیدهند، گروهی دیگر اهل وادادگی بوده و گروه سوم اهل مواجهه فعال هستند. شهدا کسانی هستند که در زندگی اهل برخورد و مواجهه فعال بودند، به همین دلیل هرگز نمیمیرند، چرا که کسانی که اهل مواجهه فعال باشند، مصداق آیه شریفه «وَلا تَحسَبَنَّ الَّذینَ قُتِلوا فی سَبیلِ اللَّهِ أَمواتًا ۚ بَل أَحیاءٌ عِندَ رَبِّهِم یُرزَقونَ» میشوند. ما نیز باید انتخاب کنیم که جزء کدام گروه و دسته میخواهیم باشیم.
وی یادآور شد: چه بخواهیم و چه نخواهیم یک فضای دوگانه حادث شده است که شامل فضای حقیقی و فضای مجازی است و زندگی وارد فضای دو ساحتی جدید شده است. مرحوم حاج آقا مجتبی تهرانی در بحث جوامع و محیطهای تربیتی فرمودند که این محیطها شامل خانواده، نظام آموزشی و جامعه میشود و درون آنها نیز محیط کار و محیط رفاقت قرار دارد. اکنون برای دانش آموزان ما جامعه دو ساحتی، خانواده و محیط آموزش مطرح است. فضای آموزش و تربیت شامل کلاس درس، محیط رفاقتی، محیط دانشآموزی و محیط کار میشود. اما نکتهای که رخ داده، این است که معیشت باعث شده معلم به فضای سازمان کوچ کند، معلم در کلاس است، اما دلش در کلاس نیست، دانشآموزان نیز از محیط کلاس به محیط رفاقتی رفتند، به همین دلیل دیگر حکمرانی آموزشی را «سازمان دانشگاه»، «مدرسه» و «محیط آموزشی در مدرسه» نمیتواند حکمرانی فرهنگی کند.
طهرانچی با بیان اینکه محیط رفاقتی و عمومی و زندگی در تسخیر فضای مجازی قرار گرفته است، اظهار کرد: ورود به جهان شبکهای همه شئون تربیتی را هدف قرار داده و باعث شده معلم و دانش آموز، استاد و دانشجو به محیطهای رفاقتی و سازمانی بروند. استاد از محیط آموزشی به محیط کار و معلم هم به سازمان مدرسه هجرت کرده و مسأله آنها ارتقاء خود و معیشت شده است، به همین دلیل دیگر جدایی دانشگاه از مدرسه و اتخاذ روشهای تقلیدی راهگشا نیست و باید تعریفی دیگر داشته باشیم.
رئیس دانشگاه آزاد اسلامی با طرح این پرسش که چگونه باید محیط تعلیم و تربیت را احیا کرد، به چالشهای پیش روی این حوزه اشاره کرد و گفت: کوچ معلمان و استادان از محیط آموزشی به محیط کار، تسخیر محیط رفاقتی، دانشآموزی و دانشجویی توسط نظام شبکهای و در برگیری محیط زندگی و محیط آموزشی توسط محیط رفاقتی، چالشهای پیشرو در محیط تعلیم و تربیت است. پیش از کرونا مدرسه تنها محیط رسمی آموزش بود، اما پس از کرونا محیط غیررسمی وارد شد و نهاد اجتماعی به شدت متأثر از فضای دو ساحتی شده است.
وی با تأکید بر لزوم توجه به تربیت اجتماعی برای حضور موفق در زندگی اجتماعی ادامه داد: ما سه محیط تربیتی «خانواده»، «مدرسه» و «مدرسه و دانشگاه» داریم، «خانواده» محیط تربیت عاطفی، «مدرسه» محیط تربیت فردی و «مدرسه و دانشگاه» محیط تربیت اجتماعی است و این سه باید با هم کار کنند، اما واقعیت این است که دوره سوم تعلیم و تربیت درگیر حاشیه است و اساساً تربیتی برآن حاکم نیست، برای تربیت این دوره باید مدل یکپارچه داشته باشیم، چرا که با مدل فعلی که هفت ساله سوم شامل دوره متوسطه دوم و مقطع کاردانی یا کارشناسی دانشگاه است، نمیشود مدل یکپارچه تربیتی داشت، بنابراین لازم است که یک دوره ۳+۴ طراحی کنیم. در این رویکرد نهاد برآمده از مدرنیته و با نگاه تقلیدی نمیتواند دستگیر ما باشد. مدرسه محیط محدود، مدیرمحور، آموزشی تربیتی فردی و همگن است، در حالی که دانشگاه یک محیط باز، دانشجومحور، اجتماعی علمی و مختلط نا همگن است، به همین دلیل هفت ساله سوم تبدیل به هفت سال ویران کننده شده است.
رئیس دانشگاه آزاد اسلامی در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به اهمیت موضوع انتخاب در زندگی گفت: سؤالی که مطرح است این است که آیا مدلی برای وارد شدن بچهها در محیط اجتماعی مجازی و محیط دو ساحتی داریم؟ وضعیت موجود دوگانه فیلترینگ VPN است، در حالی که رویکرد اسلام صیانت، تقوا و خودکنترلی خدامحور است. کدام مدل را داریم که در آن بچهها یاد بگیرند که بتوانند ببینند و نبینند. ما نیازمند مدل تربیت اجتماعی برگرفته از دین هستیم که در آن بینش، گرایش، دانش و توانش به همراه قدرت انتخاب شاکله جوانان را شکل دهد، حضرت علی (ع) در نامه ۳۱ نهجالبلاغه تأکید میکند که باید حواسمان به دل و خرد جوانان باشد، ما ارزشهای حاکم بر زندگی را چگونه با جوانان انتقال میدهیم، واقعیت این است که نگاههای مادی مانند رفاه، درآمد، شغل، اعتبار دانشگاه و رشتههای خاص تصورات غلط را در ذهن جوانان مینشاند و در این نگاه، نگاه توحیدی، نگاه به روزی، نگاه به عزت و ذلت، محبوبیت اجتماعی و اینکه تلاش مقدمه حصول نتیجه است، جایی ندارد، مرحوم آیتالله بهجت میفرمودند که ما به دنیا آمدهایم تا با زندگی کردن قیمت پیدا کنیم نه اینکه با هر قیمتی زندگی کنیم.
طهرانچی ادامه داد: همانطور که خداوند در قرآن کریم از «هَلْ یَسْتَوِی» مثال زده، جوانان ما نیز باید بدانند که خبیث و طیب با هم مساوی نیست و باید نابرابریها را به آنها یاد بدهیم. اینکه چرا برخی از جوانان در انتخاب همسر به طلاق میرسند، به این دلیل است که به آنها انتخاب را یاد نمیدهیم. ما کجا جوان را در معرض انتخاب گذاشته و انتخاب درست را به او یاد میدهیم؟ قدرت انتخاب در کنار شاکله فرد تعیین کننده است، اما ما اینها را به جوان یاد نمیدهیم و بعد میگوییم که چرا ناهنجاری در اخلاق به وجود آمده؟
وی با اشاره به آیه ۳ سوره انسان خاطرنشان کرد: انتخاب دو جهت دارد و اساساً دنیای ما، دنیای انتخاب است و قدرت انتخاب مدل میخواهد که آیا مبنای انتخاب براساس علاقه است یا قضا و قدر الهی و دعا یا فضای جامعه. وقتی ما به عناصری معتقدیم که غرب به آنها اعتقادی ندارد، پس با کدام تقلید غرب میتوان تربیت درستی داشت. آیا علائق جوانان براساس آرزوها و جاه طلبیهاست، یا آرمان و ارزشها؟ براساس توهمات، تخیلات و خودخواهیهاست؟ یا استعداد و توانمندی و همت؟ واقعیت این است که در دورهای که متاورس آمده یا بازیهای کامپیوتری، غضب و توهم را تقویت میکند، باید مدل تقویت عقل داشته باشیم، وگرنه جوانان ما در توهم زندگی خواهند کرد.
رئیس دانشگاه آزاد اسلامی تأکید کرد: ما نیازمند الگوی تعلیم و تربیت اسلامی هستیم که خدامحور بوده، انسان مدار با کرامت انسانی باشد، پیچیده در مقابل پیچیدگیهای اجتماعی بوده و چند وجهی، پاسخگوی سریع التغییر حوادث اجتماعی و پاسخگوی ارتباطات گسترده شبکهای باشد. واقعیت این است که این الگو را نمیتوان بدون ارتباط دانشگاه و مدرسه ساخت. به همین دلیل به دنبال مدارس الگو در دانشگاه آزاد اسلامی هستیم.
طهرانچی در پایان خاطرنشان کرد: مدل دانشگاه آزاد اسلامی دانشکدههای تعلیم و تربیت اسلامی که نگاه پایه و عرصه دارد و مدارس سما جزیی از محیط عرصه است، این مدارس در مدل جدید، مدیر و رئیس مدرسه خواهند داشت که مدیر امور اجرایی و رئیس مدرسه امور محتوایی و خلق الگو را دنبال میکنند. ما به دنبال کنشگری فعال در عرصه تعلیم و تربیت هستیم. به همین دلیل به اندازه توانمان اراده به اصلاح داریم، در این مسیر توفیق از خدای بزرگ میطلبیم و بر او توکل داریم.
انتهای پیام/